Przejdź do zawartości

Wizytki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wizytki
Herb zakonu
Pełna nazwa

Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

Nazwa łacińska

Ordo Visitationis Beatae Mariae Virginis

Skrót zakonny

VSM

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

Św. Franciszek Salezy, św. Joanna de Chantal

Data założenia

6 czerwca 1610

Liczba członków

ok. 4000 (1999)

Strona internetowa
Klasztor Sióstr Wizytek w Warszawie

Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, łac. Ordo Visitationis Beatissimae Mariae Virginisklauzurowe zgromadzenie zakonne – żeński zakon, w Polsce zwany potocznie siostrami wizytkami.

Nazwa wizytki wywodzi się od francuskiego czasownika: visiter – po polsku: odwiedzać. Nowo założone zgromadzenie miało bowiem początkowo charakter kontemplacyjno-czynny: wizytki wzorem Maryi nawiedzającej św. Elżbietę, udawały się z pomocą do ubogich i chorych.

Wizytki znane są powszechnie ze swej działalności edukacyjnej – przez wieki siostry prowadziły szkoły dla dziewcząt, głównie z arystokratycznych rodzin.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zakon został założony 6 czerwca 1610 w Annecy we Francji przez św. Franciszka Salezego biskupa Genewy, z pomocą św. Joanny Franciszki de Chantal.

W 1618 zgromadzenie stało się zakonem kontemplacyjnym.

W chwili śmierci św. Joanny de Chantal (1641), zgromadzenie liczyło już 87 domów zakonnych niemal w całej Europie.

W 1671 do klasztoru Sióstr Nawiedzenia wstąpiła Małgorzata Maria Alacoque, przyszła święta i jedna z najbardziej znanych wizytek; od jej czasów zgromadzenie Nawiedzenia NMP znane jest w świecie z propagowania kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Pierwsze wizytki zostały sprowadzone do Polski w 1654 przez Ludwikę Marię Gonzagę, wdowę po królu Władysławie IV oraz żonę króla Jana Kazimierza. Było ich dwanaście a ich przełożoną była Marią Katarzyna de Glétain. Zamieszkały w Warszawie, w klasztorze przy Krakowskim Przedmieściu, który wówczas był tylko drewnianą konstrukcją, założoną z funduszy m.in. siostrzanych klasztorów z Francji.[1]

Kolejne klasztory i pensje zostały założone w Krakowie, Lublinie i Wilnie. Ten ostatni został zamknięty po powstaniu styczniowym w 1864 przez Murawjowa. Wygnane z niego siostry przeniosły się do Francji, skąd powróciły do Polski w 1901 i wybudowały klasztor w Jaśle.[2]

Do wybuchu wojny w 1939 setki dziewcząt w Polsce zostało wykształconych i wychowanych w pensjach sióstr wizytek. 2. sierpnia 1944 klauzura klasztoru na Krakowskim Przedmieściu została otwarta, gdzie na czas trwania powstania warszawskiego siostry przyjmowały ludność cywilną.[3]

Dziś klasztory Zakonu Nawiedzenia NMP znajdują się w 34 krajach świata; w Polsce w 4 miastach: Warszawie, Krakowie, Jaśle i Rybniku (wcześniej w Siemianowicach Śląskich).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Historia klasztoru [online], www.wizytki.waw.pl [dostęp 2024-01-05].
  2. Kronika. Powrót Zgromadzenia Sióstr Wizytek z Francji do Polski. Czas 1901 nr 212 z 15 września s. 2
  3. Tomasz Szymański, Panie Lutosławskie, Siostra Susan Marie (red.), [w:] blog Visitation Spirit [online], 7 lipca 2021 [dostęp 2024-01-05] (ang.).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]